Mitch en Mare matching voor mijn meisjes

Dochterlief zat heel acuut zonder truitjes. Gelukkig lag er nog een vrolijk, licht, superzacht sweaterstofje in de kast: de Birds and Leaves sweater van Lila Lotta, die ik kocht bij Fairytailors. Ideaal voor frisse lente-ochtenden of een wisselvallig tussenseizoen, zoals dat van tegenwoordig ...

Er volgde wat twijfel over de patroonkeuze. Leonora of Mitch, beide sweaters uit La Maison Victor... Het werd de Mitch (LMV 5/2016). Zonder driehoekje, zoals ik bij haar al zag. De mouwboorden knipte ik maar de helft zo hoog. En de tailleboord werd ook met een derde ingekort. Allemaal om het ietsje eleganter, meisjesachtiger te maken.

De stof is echt van de zachtste die ik ooit gevoeld heb. Ook na het wassen blijft ze mooi, met intense kleuren (heel moeilijk goed op foto te krijgen, zo blijkt wel ...), en stevig en even zacht. Als collega-naaisters vertellen over stofjes aaien, ben ik helemaal mee in wat ze bedoelen 😊

Na Mitch was er nog een stukje over. Juist genoeg voor een Mare Babysweater van Spoetniksels voor Babylief. En o, wat ben ik daar stiekem blij om! Dat Babylief nog in een 'Babysweater' past 😊. Met haar 19 maanden is ze uiteraard al geen baby meer, maar ze wordt zó hard veel te snel groot ... laat me haar alsjeblieft nog heel even baby kunnen noemen ...

Babylief kreeg een andere kleur boordjes, zodat we ons zeker niet van sweater zouden vergissen 😉

Het bleek quasi onmogelijk om mijn twee meisjes tegelijk deftig op de foto te krijgen. Zelfs in hun eentje was het al een hele uitdaging om de kleuren te kunnen vangen en tegelijk een onbewogen foto te maken. Dat komt er van als je foto's wil maken op een bed, natuurlijk ... Maar ze zijn werkelijk om op te vreten wanneer ze samen, met hetzelfde truitje aan, kattenkwaad uithalen. U zal me op mijn woord moeten geloven 😊

Hoe we Dochterlief liever leren lezen

Als kind al was ik een echte boekenwurm! Uren kon ik mezelf verliezen in allerlei avonturen en andermans levens...
Roald Dahl.
Marc De Bel.
Heksenkind.
Ronja, de roversdochter.
Maar ook 'De Olijke Tweeling' en evengoed 'De Babysittersclub'.
Heerlijk kinder- en jeugdsentiment ...

Mijn hart deed dus een klein beetje pijn, toen ik Dochterlief na enkele weken in het eerste studiejaar hoorde verkondigen dat ze lezen saai en stom vond. Niet omdat we hier thuis zo prestatiegericht zijn. Wel omdat ik het echt jammer zou vinden voor haar, mocht ze nooit het plezier en de ontspanning ervaren die ikzelf uit boeken haalde, en vaak nog steeds haal.

We zochten dus samen volop manieren om dat leren lezen een beetje leuker te maken. Samen met de juf probeerden we Dochterlief uit te leggen dat vooral het oefenen in het begin misschien niet zo tof is. Maar na verloop van tijd zou ze het écht wel fijn beginnen vinden ... Niet dus! Telkens ze 'moest' oefenen, werd ze een beetje ongelukkig. Wij dus verder op zoek ...

En uiteindelijk, stapje voor stapje, kwam er toch een beetje meer plezier bij het lezen! Hoera!!!

Wat lijkt er geholpen te hebben?

We richtten een apart, knus leeshoekje in. Met een zitzak, kussentjes, dekentjes, alles erop en eraan. Enerzijds om het lezen wat gezelliger te maken. Anderzijds ook vanuit het besef dat het op die manier gemakkelijker is om je volledig te concentreren op het boekje. Want uiteraard lukt dat concentreren minder goed wanneer je broer voortdurend met zijn brandweerwagen, inclusief sirenes, voorbij komt crossen en je kleine zusje aan je voeten komt kriebelen.

Ik maakte ook kussenhoezen voor in de leeshoek. In de zwart-witte stof van Ikea, die je zelf kan inkleuren. Uren was Dochterlief bezig met haar kussentje volledig naar eigen wens te maken. Het feit dat ik de afmetingen van het kussen onderschatte, waardoor de hoes net iets te klein werd, vergeeft ze me zelfs met de glimlach 😍

In de leeshoek lezen we zo veel mogelijk samen. Na enkele blaadjes zelf lezen, wisselen we zin per zin af, om zo het verhaaltje wat meer tempo te geven. En blijkbaar motiveert dat ook wel om zelf vlotter te lezen ...

Een beetje googlen en pinnen, bracht me verder bij het idee van een leesbingo. Een kaart met verschillende manieren om te lezen, die afgevinkt mogen worden zodra ze achter de rug zijn. En een volle kaart geeft recht op ... (zelf in te vullen). Je kan de 'leesmanieren' zo gewoon of zo gek maken als je zelf wil. Wij stemden zo goed mogelijk af op Dochterlief. En het sprak haar geweldig aan! Alleen al het idee om eens niet 'gewoon/saai' te lezen, leek al voldoende om er meer plezier in te krijgen.

Als bij toeval vond ik vervolgens het ideale leesboek, met de ronkende titel 'Lezen is leuk'! Hoe verzinnen ze het 😊 De verhaaltjes lijken heel erg op de boekjes, die Dochterlief van school meekrijgt. Maar toch heeft dit 'dikke' boek volgens haar mooiere prentjes en grappigere verhaaltjes (bijvoorbeeld over Fleur, die op Tom is 😊)

Maar wat er volgens mij écht voor heeft gezorgd dat ze lezen plots leuk is beginnen vinden ... 

Op een keer vertelde ik dat ik zelf wél heel graag lees. Dochterlief geloofde me niet, want ze zàg me nooit lezen. Toen legde ik uit dat ik meestal 's avonds in bed nog een beetje lees, voordat ik in slaap val. Dat vond ze zo fascinerend, dat we besloten haar het 'privilege' te geven na bedtijd nog tien minuutjes in een boekje te kijken. Ze vond het super! De eerste avond bleef het echt bij kijken in een boekje. De tweede avond hoorden we haar mompelend vanuit haar bed 'lezen'. En ze genoot ervan! Nog steeds! En sindsdien gaat het lezen plots een stuk vlotter. 

Wie weet, plundert ze binnenkort mijn boekenkast 😊

Hebben jullie nog tips om beginnende lezertjes op een plezante manier te ondersteunen? Want deze tips werken nu wel bij Dochterlief. Maar volgend jaar is Zoonlief aan de beurt. En die werkt volgens een compleet andere handleiding 😉 Alvast bedankt voor de ideetjes dus!

Contentement #7

Tijd voor een lijstje contentement ... jippie!

Met Manlief en Zoonlief een dagje gaan shoppen en geweldig genieten van de qualitytime alleen met mijn mannen.

Zelfs de tijd hebben om ook een (half) dagje alleen met Manlief op stap te gaan. 's Middags halsoverkop beslissen om tòch te gaan lunchen. En zo per toeval in een gezellige bistro terecht komen, met lekker eten (en ijsjes 😋) en grappige spreuken her en der. Ideale locatie om een beetje bij te kletsen over de belangrijke en minder belangrijke dingen des levens ...

Onze twee mevrouwen kip gaan ophalen en installeren in hun nieuwe thuis. Een verslag volgt binnenkort zeker!

Compleet onverwacht ook ander gevogelte kunnen verwelkomen. In een klein nestkastje, dat eigenlijk voor de sier naast onze keukendeur staat/hangt, woont sinds kort een koppel pimpelmeesjes. Intussen blijken ze ook kleintjes te hebben. Aan het gepiep te horen 😍

Plannen maken, fantaseren, bedenken, regelen, lijstjes opstellen en (gelukkig) ook dingen gedaan krijgen voor het communiefeest (en en passant ook zevende-verjaardag-feest) van Dochterlief.

Tijdens de voorbereidingen foto's bekijken van de afgelopen zeven jaar, vollopen met herinneringen en daar vollen bak van genieten.

Bij het shoppen voor Manlief in het pashokje tot de vaststelling komen dat ik eigenlijk toch wel een heel aantrekkelijke man in huis heb 😊

Merken dat Dochterlief het leren lezen eindelijk een beetje plezant begint te vinden. Over de zaken die daarbij geholpen hebben, later meer ...

Genieten van het 'tuinieren' in onze eerste eigen tuin. Met 'tuinieren' tussen aanhalingstekens, want hoewel de kinderen zwaar onder de indruk zijn van onze 'weetjes' over vogels, insecten en onkruidjes, kennen we er eigenlijk allebei nougabollen van 😊

En last but not least ... Een weekje zon tanken met de hele familie in Malaga en omgeving. Ik zou zeggen: een (foto)verslag volgt, maar 't is zó moeilijk om een selectie te maken ... 😉

Als ik het zo herlees, staat er precies nog veel op de blog-planning 😊 Iemand voorkeuren? Kippen, lezen of Malaga? You decide 😉

Sweet little baby Grace, met flamingo's

U had nog een deel 3 tegoed van het Flamingo-verhaal (zie hier voor deel 1 en deel 2). Dus bij deze...

Voor de eerste verjaardag van haar kleine prinses wilde mijn collega graag een flamingo-jurkje.
De stof was snel gevonden bij de Stoffenstraat: een oudroze viscose met zwarte (of donkergrijze, want de kleur is iets minder hard dan zwart) flamingo's. En ook over het modelletje moest niet lang nagedacht worden: Grace zou het zijn!

Het was voor mij de eerste kennismaking met viscose/polyester. En eerlijk, ik heb er stevig op gevloekt in het begin. Het leek alsof de stof telkens naar overal 'glibberde' behalve naar waar ik ze wou hebben. Ik vond het vooral niet evident om alles netjes recht geknipt te krijgen. Goed meten, véél speldjes gebruiken en vooral rustig de tijd nemen, bleken voor een goede oplossing te zorgen. Gelukkig!

En omdat ik intussen knoopsgaten durfde maken (dankzij de Sew Challenge), kwamen er ook mooie knoopjes op de rug van dit Grace-jurkje in dezelfde kleur als de flamingo's. Deze keer geen kamsnaps dus (in tegenstelling tot hier en hier) 😊

Voor de voering gebruikte ik een zalmroze licht katoentje. Ik verlengde de voering een ietsiepietsie, zodat die na het omzomen mooi over de tussennaad (de naad tussen bovengedeelte en rokje) van de buitenstof valt.

De kleine prinses kan binnenkort haar eerste verjaardag vieren, volledig in flamingo-stijl. Alvast een gelukkige hieperdepiep, kleintje!