zaterdag 13 januari 2018

M'n lieve Louise - communie inspiratie

Flashback naar mei 2017.
De eerste communie van Dochterlief. 

Misschien vijgen na Pasen om er nu nog over te bloggen.
Maar misschien ook wel leuk voor wie toevallig nog op zoek is naar outfit-inspiratie voor een eigen naderende communie 😊 
En ik had me voorgenomen om in januari nog een hoop ongeblogde naaisels te laten zien ...
Dus hier gaan we dan ...

Eerst moet nog gezegd dat de keuze van de outfit voor Dochterlief niet simpel was. Compleet geen rokjes- of jurkjestype zijnde, was ze heel erg weigerachtig om in die richting te denken voor haar feest. Het zou een jumpsuit gaan worden. Tot ze plots toch overstag ging, in mijn naaiboekjes ging neuzen, resoluut een jurkjespatroon uit La Maison Victor koos en bijhorende stof online aanduidde.

Een Louise-jurk bestelde ze. In een viscose uit de eerste See You at Six collectie (triangles blue).
En daar was 'gene weg neffe' 😊
De stof verwerkte zalig. Ik hield rekening met alles wat mis kon gaan. Ik koos zelfs de juiste maat 😊. De blinde rits geraakte er blindelings in. Aan de mouwopening ging het van gefoefel en gefrul, om de naden door te stikken op de voeringstof. Maar zelfs dat lukte.
En toen ging het even helemaal mis en was ik een zenuwinzinking nabij...
We gingen in een winkel nog op zoek naar een bijpassend vestje en sjaaltje. Het kon in de kerk en op ons geplande tuinfeest namelijk ook wel eens fris worden, en daar wilden we op voorzien zijn. In de winkel aangekomen, deed Dochterlief haar pas afgewerkte Louise aan en ... de blinde rits liep vast op de superdunne voeringstof. 
Er zat niks anders op dan de stof ter hoogte van de rits ... los ... te ... knippen. Met toestemming van de winkelmevrouw en in gezelschap van een dochter, die met grote ongeruste ogen stond toe te kijken, heb ik toch enkele traantjes weggepinkt.
Gelukkig geraakte alles op tijd hersteld, zonder dat ik helemaal opnieuw moest beginnen. Iets met plantrekkerij en bricoleren 😉 Uiteindelijk was het op de dag van de communie warm en op de dag van het tuinfeest tropisch warm, dus vest en sjaaltje kwamen er niet aan te pas. Maar goed, we waren wel voorzien voor moest het niet geweest zijn.
De kraaltjes, die trouwens perfect matchen met de oudroze driehoekjes in de stof, kreeg ik van mijn grootmoeder. Ze gaf me een lang gekoesterde collier, die ik zomaar voor de gelegenheid mocht kapot knippen. Waarvoor mijn eeuwige dank!
En zo stond mijn grootste kleine prinses dus te stralen op haar feestdag. Klaar om de grote wereld verder te ontdekken 💕