Weg van de stad?!

Waar woon jij? Waar wil je wonen? In de stad? Of op het platteland? Ergens tussenin? In België? Of aan de andere kant van de wereld? Hoe leef je? Wie zijn je buren? En is alles goed zoals het is?

Allemaal vragen die gesteld worden tijdens de Jeugdboekenweek 2016. Vragen, die ik helemaal niet zo gemakkelijk te beantwoorden vind. Terwijl het toch wel een belangrijk thema is hier in huis, tegenwoordig. Nu we met vijf zijn, wordt de nood aan een andere woonplek namelijk redelijk dringend. Momenteel wonen we op een heel ruim appartement in de stad. We hebben een fantastische, grote leefruimte met veel lichtinval. En een gezellig, ruim zonneterras. Maar er zijn maar twee slaapkamers. De kinderkamer is echt te klein voor drie kids. Momenteel slapen de twee oudsten samen, maar stilaan wordt het een beetje krap naarmate ze allebei groter groeien. Nummer drie zal er dus écht niet bij in passen. Daarom zijn we op zoek gegaan. Naar een andere plek.

Veel van de bovenstaande vragen passeerden al de revue. Stad (zoals de afgelopen 13 jaar) of platteland (zoals in onze kinderjaren)? Ver van de stad of dichtbij? Wat met onze huidige buren en de vrienden die hier in de buurt wonen? Kunnen en willen we daar afscheid van nemen in ons dagelijks leven? Hoe moet dat allemaal lukken in combinatie met ons werk?

Om een beetje overzicht te krijgen, zet ik alles eens graag op een rijtje.

De redenen waarom ik graag in de stad woon:

Heel wat kleine, grote en reuzegrote evenementen vinden vlak bij de deur plaats en kan je vanop de eerste rij mee beleven. 

Er is een uitgebreid aanbod van bijna alles. Als ik zin heb om stofjes te gaan kopen, vind ik die op wandel- of fietsafstand. Wil ik gaan shoppen, idem. Een museum bezoeken, een concertje meepikken of iets gaan eten, idem again. Niet dat we zo'n geweldige uitgaanders zijn, integendeel misschien zelfs. Waarschijnlijk zijn er geen grotere huismussen te vinden dan wij. Maar alleen al het idee dat het kan, geeft een vrij gevoel. Daarnaast is het ook veel gemakkelijker om de auto thuis te laten, en in de plaats daarvan de fiets of het openbaar vervoer te nemen. In die zin kunnen we dus nog milieubewust doen ook :-)

Onze kids leren enorm veel in hun stadsschool. En dan spreek ik over belangrijke dingen in het leven. Zoals leren samenleven, bijvoorbeeld. Onze kids gaan naar een multiculturele buurtschool. (Vaak wordt er gesproken van een concentratieschool, maar dat vind ik zo'n akelige bijklank hebben.) Hun ervaringen op school leveren vaak heerlijk ernstige kleutergesprekken op. Over huidskleur, bijvoorbeeld: zwarte kindjes, bruine kindjes en kindjes in 'vleeskleur'. Of gesprekken over God en 'Lala' (het duurde toch wel een tijdje voor we begrepen dat Zoonlief 'Allah' bedoelde): God en Lala zijn vrienden want ze wonen samen 'hierboven', bij de gestorven mensen en huisdieren. Maar soms ook moeilijke vragen, over wat 'haram' betekent en waarom niet iedereen varkensvlees mag eten. Wat die kleuters op een speelplaats in de stad toch allemaal al bespreken; ongelofelijk vind ik dat :-) Tegelijk is het voor ons van heel groot belang dat onze pagadders met een open, onbevangen en nieuwsgierige blik naar hun vriendjes, en dus ook naar andere culturen leren kijken.

Zeker in de zomer, heb ik zelf door die multiculturaliteit vaak een vakantiegevoel in onze stad. De wereldmuziek, die uit de open raampjes van de voorbijrijdende auto's schalt. De geuren van kruidige gerechten, die door de open vensters naar buiten zweven. Het rumoer van buiten daar laten, terwijl we zelf gezellig op ons rustig terrasje vertoeven, vult dat vakantiegevoel lekker aan.

Het staat hier vol prachtige huizen. Zo'n groot, statig herenhuis, met tussenverdiepingen, houten vloeren, mouluren in het plafond en een stadstuintje. Daar heb ik al zooo vaak van gedroomd :-)

Ook de bereikbaarheid van onze werkplekken speelt een rol. De Echtgenoot werkt op wandelafstand en ik moet een half uurtje met de trein. Allemaal heel goed te doen. Willen we langer onderweg zijn? Willen we, indien nodig, van werk veranderen?

Eigenlijk zit de stad vaak vol verrassingen. Achter elke hoek kan je iets of iemand nieuws ontdekken. Of net niet. Er valt altijd wel ergens iets te beleven. En dat maakt de stad vaak zo charmant ...

Klinkt dit alsof we in de toekomst nog steeds in de stad zullen wonen? Moeten we op zoek naar zo'n heerlijk herenhuis? Of hebben we meer nood aan groen en buitenruimte?
Een volgende keer zet ik op een rij wat mij (of ons) aanspreekt in het wonen op 'den buiten' ...
Benieuwd wat het uiteindelijk worden zal :-)