De
Sew Challenge van Woohoo by Davina is intussen weeral bijna twee weken lopende. De eerste editie volgde ik zonder zelf deel te nemen en met heel wat vertraging (wegens verhuis en allerlei andere drukte), maar genoot er des te meer van. Omdat ik momenteel iets meer tijd heb, besloot ik voor deze tweede editie het te wagen wél zelf eens deel te nemen...
Het lot bepaalde dat mijn partner in crime
WenSJeWat werd. Een relatief nieuwe blogster, die de afgelopen weken wereldberoemd werd in blog- en naailand met de release van haar eigen
Lena-dress patroon. Haar mooi vormgegeven blog vol vrolijke foto's, leuke teksten, en inspirerende naaisels is zeker en vast een bezoekje waard (meer zelfs ook 😉)!
De
criteria die ik voor de Sew Challenge van Wensje doorgestuurd kreeg, waren:
- Iets voor jezelf (mag in brede zin, hoeft geen kleding te zijn)
- Een nieuwe techniek gebruiken, iets wat je nog nooit gedaan hebt.
- Iets dat schreeuwt 'Het is lente'!
In eerste instantie moest ik even slikken (edit: achteraf gezien niet enkel in eerste instantie, haha). Op een handtas en een verkleedjurkje na, maakte ik nog nooit iets écht (als in 'een kledingstuk dat ook echt draagbaar is') voor mezelf. Ik besloot echter de 'challenge' letterlijk te interpreteren en dus wél voor kleding te gaan 😏
Bij gebrek aan naailessen, heb ik jammer genoeg ook totaal geen kaas gegeten van technieken. Eigenlijk doe ik meestal maar wat, of gebruik ik héél braafjes alle instructies in een werkbeschrijving als houvast. Voor het criterium over de technieken informeerde ik dus even extra bij Wensje of ze daarvoor iets in gedachten had. "Nee, vooral iets wat maakt dat je sommige patronen vermijdt." Behalve een kledingstuk aanpassen aan mijn lijf zodat het enigszins past? Haha! Opties genoeg! Laten we dan maar op 'veilig' spelen en voor knoopsgaten gaan? Want ook dàt gebeurde hier nog nooit!
Om te beginnen leek het allemaal een strak plan...
Het
lente-aspect besloot ik te zoeken in het patroon. Al snel kwam ik zo bij de
Donna blouse uit La Maison Victor. Vorig jaar al heel populair (kijk bijvoorbeeld
hier en
hier of
hier of
daar). Na het zien van al dat schoons, kreeg ik er echt zin in én het model leek me eenvoudig genoeg voor mij... Leek, inderdaad.
Ondanks de waarschuwing, ongeveer op elke blog, dat het model ruim, heel ruim valt, koos ik toch de maat die de tabel aangaf. Slecht plan! Het leek wel of er een gigantische luchtbel op mijn rug meereisde 😩 Voor de mouwomslag volgde ik ook netjes de beschrijving. Eveneens slecht plan! Wat een gefrutsel om uiteindelijk rare kronkels te krijgen, die het model enorm lijken te verzwaren. Foto's van dit mis
bakselnaaisel zal ik u (en mezelf) besparen ...
In een poging nog één en ander te redden, vouwde ik dus de mouwen naar binnen. En voor de achterkant riep ik enkele hulplijnen in. Nepen maken (coupenaden in echt Nederlands) of een maat kleiner nemen, was het verdict. Nepen leken de snelste oplossing. Mijn schoonmoeder speldde de stof zodat ik maar gewoon te stikken had. Dacht ik ... want ergens ging er toch weer iets mis, waardoor er vreemde plooien ontstonden op de rug. De moed zonk me een beetje in de schoenen ...
Maar ... Wat er wél lukte: de knoopsgaten 😃 Toen ik begreep hoe het knoopsgatenvoetje moest gebruikt worden, liep het maken van een leien dakje! Hoera! Vanaf nu maak ik alleen nog kleedjes met knoopsgaten voor de dochters! Gedaan met die blinde ritsen! Kijk hoe schoon mijn aller-, allereerste knoopsgat is geworden 😊
Na een avondje vol zelfmedelijden en steun vanuit
pinterest-quote-hoek ("Good enough is the new perfect!"), besloot ik toch nog opnieuw een poging te wagen. Ok, een uitstapje naar de stoffenwinkel 'omdat ik geen andere stof in huis had', hielp ook 😉
Voor de
tweede ronde koos ik lichtere katoen (een zalig
Soft Cactusje), werkte ik de armsgaten af met een beleg, koos ik toch een maatje kleiner en knipte ik voor de zoom een centimeter extra om me het gefrutsel te besparen. Het resultaat? Oordeel vooral zelf ...
Ongetwijfeld niet mijn meest flatterende bloesje, maar toch draagbaar genoeg om volgende maand een weekje mee naar Spanje te nemen.
En alsof het allemaal nog niet genoeg was geweest, begon de zon plots toch nog te schijnen! Zelfs zo hard dat alle foto's overbelicht zijn 😎 Maar omdat ik u al zoveel heb laten lezen, als beloning toch nog een paar fotootjes extra (die ook iets minder overbelicht zijn). Bijvoorbeeld van het mouwbeleg (waar ik nu wel content van ben).
En misschien nog eens wat knoopsgaten? De knoopjes vond ik trouwens weer in grootmoeders kastje, toevallig in exact hetzelfde blauw als de blauwe blaadjes in de stof 😊
En wat hebben we nu geleerd van deze Sew Challenge?
- Een uitdaging op tijd en stond kan best leuk zijn. Hoewel ik hier thuis de afgelopen dagen waarschijnlijk minder scoorde op sfeer en gezelligheid dan anders 😉 Toch ga ik het 'riskeren' om me opnieuw in een challenge-avontuur te gooien, en wel dit.
- Er zijn nog een heleboel toffe naaiblogs, die ik dringend moet gaan ontdekken (een overzicht van alle deelnemers van deze Sew Challenge vind je hier).
- Meten is weten en dat probeer ik nu even niet meer te vergeten 😀
- Foto's maken met de zelfontspanner in onze tuin geeft toch vooral de indruk dat ik een boomknuffelaar ben ... en zo staan poseren is alles behalve mijn favoriete bezigheid.
- Knoopsgaten zijn de nieuwe blinde rits. Maar op nepen en andere knepen van het vak zal ik nog hard moeten oefenen. Excuses dus aan diegene die deze hele post heeft gelezen in de hoop nieuwigheden te ontdekken hier; die titel was enkel aandachttrekkerij 😐
- Soft Cactus heeft de allerzaligste stofjes en ik ga nú een heel reeksje daarvan in een winkelkarretje klikken. Als beloning hè ...
- Selfish sewing voelt stiekem keihard als verwennerij. Ondanks de bijhorende frustraties, wil ik ook dàt zeker nog een kans geven dus... Een Aster-truitje, zou dat haalbaar zijn?
- En vanaf nu is mijn slogan definitief ...
Benieuwd welke criteria Wensje van mij kreeg en wat ze daarmee deed? Kijk zeker eens
hier.
De andere blogsters, die deze week de uitdaging ook aangingen, zijn de volgende:
Veel lees- en kijkplezier!
